.
Αρχικό μήνυμα απο Simplicius
Απόστολε,
Δυστυχώς πίσω από το φαινομενικά "φιλικό" παιχνίδι κρύβονται πολλά και βαριά σύνδρομα.
Δεν λέω ότι είναι όλοι έτσι, προς Θεού! Eχω κάνει πολλούς και καλούς φίλους στα γήπεδα, αλλά έχω δει και αρκετούς "πειραγμένους". ¶λλους βαριά, άλλους ελαφρύτερα...
Θα έλεγα χονδρικά ότι περισσότεροι από τους μισούς από εκείνους που παίζουν ερασιτεχνικά τένις, το κάνουν πιο πολύ για να επιβεβαιωθούν, για να πείσουν τον εαυτό τους ότι μπορεί σε όλα τα υπόλοιπα να είναι για τα μπάζα, αλλά υπάρχει και ένας τομέας που διαπρέπουν! Και για να το πετύχουν αυτό, καθώς με αντικειμενικούς όρους και εκεί για τα μπάζα θα ήταν, χρησιμοποιούν διάφορα "τεχνάσματα"...
Παρένθεση: Πάντως το τένις, όντας ατομικό, μαζεύει τους πιο πολλούς προβληματικούς. Σπάνια σε άλλα αθλήματα που έχω ασχοληθεί στο παρελθόν, έχω πετύχει τόσους μαζεμένους!
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ για το οποίο γίνεται τελικά η συζήτηση είναι ότι με αυτές τις τακτικές, ο πολύτιμος και λιγοστός ελεύθερος χρόνος που έχουμε για να αθληθούμε και να περάσουμε καλά τελικά, γίνεται ένα μαρτύριο στις ορέξεις κάθε "ανώμαλου". Λες εάν αν κερδίσει εμένα που είμαι επίπεδο πατώματος θα έχει πετύχει κανένα μεγάλο κατόρθωμα. Βέβαια αυτός μάλλον το παίρνει από την ανάποδη. Εάν χάσει από μένα που είμαι στο επίπεδο βράστα, αυτός που θα είναι;Και εκεί αρχίζουν τα παρακάτω περίεργα...
Ως προς το θέμα μας τώρα, υπάρχουν πολλών ειδών απατεωνιές! Σε κάποιες από αυτές έχω αναφερθεί στο παρελθόν σε άλλα threads.
Η "ευαισθησία" στα άουτ που αναφέρεις είναι ένα θέμα, αλλά μάλλον το πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο. Το γυρνάς και εσύ στο ίδιο στυλ και πολύ γρήγορα ο "φίλος" απέναντι παίρνει το μήνυμα ότι με αυτό το κόλπο του, παιχνίδι δεν πρόκειται να παιχτεί!
Μια πολύ καλή γεύση των διαφόρων "τεχνασμάτων" που γίνονται μέσα στα γήπεδα του τέννις, είτε αυτά είναι ερασιτεχνικά, είτε επαγγελματικά (φαντάζομαι παρακολουθείς τέννις και έχεις δει όλα αυτά τα toilet breakes, τα medical timeouts, τα διάφορα ξεσπάσματα κλπ κλπ. για να κόψουν τον ανεβασμένο ρυθμό του αντιπάλου) μπορείς να πάρεις στο best seller βιβλίο "WINNING UGLY" του πρώην top παίκτη και προπονητή Brad Gilbert. Αποτελεί τη "βίβλο" όλων εκείνων που ασχολούνται επαγγελματικά ή σοβαρά ερασιτεχνικά με το τένις. Εάν το διαβάσεις θα διαπιστώσεις ότι και εσύ έχεις πέσει πολλές φορές σε μια προσχεδιασμένη "φάκα" που σου έχουν στήσει οι αντιπαλοί σου, χωρίς μάλιστα ποτέ να το καταλάβεις!
Μια κλασική απατεωνιά που περιγράφεται αναλυτικά και στο βιβλίο, μου κάνανε την πρώτη φορά που επιχείρησα να παίξω σε βαθμολογούμενο ladder με άγνωστους. Τότε δεν είχα πάρει γραμμή! Πίστευα ότι όλα αυτά που γίνανε πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι, "έτυχαν" ! Μετά από χρόνια, όταν διάβασα το "Winning Ugly" κατάλαβα ότι ήταν ένα καλά οργανωμένο και άριστα εκτελεσμένο σχέδιο. Η εμπειρία ήταν τόσο κακή που ούτε διανοήθηκα να ξαναπαίξω σε κάτι τέτοιο.
Πολύ αξιόλογο επίσης άρθρο είναι ΑΥΤΟ (Junkyard Tennis: How to Play the Pusher) το οποίο είχα ποστάρει σχετικά με τους pushers και τη στρατηγική τους, η οποία ξεκινάει επίσης πριν καν παιχτεί η πρώτη μπάλα! Έπαιζα χρόνια με τέτοιο "φίλο", θεωρώντας επίσης ότι έτσι είναι ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Όταν διάβασα το συγκεκριμένο άρθρο κατάλαβα ότι όλο αυτό που ζούσα επί χρόνια κάθε βδομάδα ήταν μια "θεατρική παράσταση"!
Το θετικό, όπως βλέπεις από τα παραπάνω, είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα θέματα τα έχουν βιώσει και πολλοί άλλοι τενίστες και τα έχουν μελετήσει αρκετά, έτσι ώστε να υπάρχει μπόλικη χρήσιμη πληροφορία για το πως μπορούν να αντιμετωπιστούν. Αρκεί να είσαι υποψιασμένος και όχι ένα αθώο πρόβατο προς σφαγή! Είναι κρίμα να παίρνεις το "φιλαράκι" σου να πας για τέννις για να διασκεδάσεις και στο τέλος να γυρνάς σπίτι και "να ψάχνεις τα χάπια σου"για να ηρεμήσεις...
Ενδεικτικά, κάποιες από τις συχνές απατεωνιές που κάνουν κάποιοι στο τένις για να επωφεληθούν και που έχω βιώσει στα γήπεδα και γω:
ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ - Μια καλή αρχή για ένα τενιστικό bulling! Ειδικά σε αυτά τα open ladder που λέγαμε παραπάνω, αλλά και γενικά. Δίνουμε ραντεβού στις 7 και ο αντίπαλος εμφανίζεται στις 8, μια ώρα μετά! Τα νεύρα σου έχουν γίνει σμπαράλια, μόνο τένις δεν έχεις όρεξη να παίξεις. Στο "Winning Ugly" θα δείτε τρομερή περιγραφή από τύπο που είχε πάει αυτή την τακτική ακόμα πιο μακριά! Αλλά δεν σας χαλάω το γέλιο με spoiler! Και η δική μου εμπειρία στο ladder δεν ήταν μόνο h μια ώρα καθυστέρηση. Μετά από τη μια ώρα που με έστησε, ήθελε να πάμε (και πήγαμε τελικά) σε άλλο γήπεδο 10 χλμ μακριά! Το αποτέλεσμα του παιχνιδιού το καταλαβαίνεις, μη το λέω...
ΚΛΑΨΑ - Μπορεί ο φίλος-αντίπαλος να είναι επαγγελματίας αργόσχολος, να ξαπλάρει την αρίδα του σε καναπέδες όλη μέρα, αλλά μόλις μπει στο γήπεδο αρχίζει, τα "είμαι χάλια σήμερα, σέρνομαι, θα με λιώσεις, πόντο δεν θα πάρω" κλπ. Αμέσως το επίπεδό μας, κατεβαίνει προκαταβολικά προσπαθώντας να συμβαδίσει με το δικό του ή τουλάχιστον με αυτό που δηλώνει. Μετά το πρώτο χαμένο σετ με 6-0 καταλαβαίνεις ότι παρακατέβηκες επίπεδο. Tελικά δεν ήταν και τόoooσο χάλια σήμερα όσο έλεγε....
ΑΟΥΤ - Ότι πλησιάζει τη γραμμή είναι προκαταβολικά άουτ. Αυτό γίνεται ακόμη χειρότερο στο σερβίς μας. Ακόμη και να σου δώσουν επανάληψη στους άσσους που τραβάς στο "Τ", πόσες φορές μπορείς να σερβίρεις συνεχόμενα έτσι; Στο τέλος "μαθαίνεις" να τους κάνεις εύκολο σερβίς στο κέντρο για να είναι 1000% μη αμφισβητήσιμο. Το πλεονέκτημα του καλού σερβίς σου, γίνεται τελικά ένας εύκολος πόντος για αυτούς λοιπόν!
ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ - Ο κατά τα άλλα βιαστικός αντίπαλος, που ούτε νέρο δεν πίνει, ούτε διαλείμματα λίγων δευτερολέπτων δεν θέλει να κάνει, μόλις βρεθεί να χάνει αράζει στο παγκάκι, ανοίγει κουβέντα περί πάντων και δεν τον σηκώνεις ούτε σπρωχτό! Ή, ακόμα πιο σπαστικό, μέσα στο παιχνίδι, συνήθως πριν σερβίρεις δεύτερο σερβίς, πάει να μαζέψει το οποιοδήποτε μπαλάκι υπάρχει ώρα παρατημένο στην πιο μακρινή γωνιά του γηπέδου!
ΒΙΑΣΥΝΗ - Κλασική τακτική όταν ο αντίπαλος χάνει και ιδιαίτερα εάν το σερβίς του είναι μέτριο. Δέχεσαι το σερβίς του γρήγορα, ένα δευτερόλεπτο πριν προλάβεις να πάρεις θέση. Είναι τόσο οριακό το timing που ακουμπάς τη μπάλα, οπότε το παιχνίδι συνεχίζεται, αλλά όχι όπως θα ήθελες. Συνήθως την επιστρέφεις στο δίχτυ. Μου έχει συμβεί πολλές φορές. Μέχρι να καταλάβεις ότι δεν έγινε λίγες φορές, τυχαία, βρίσκεσαι να χάνεις 5-0...
ΠΛΕΞΙΜΟ - Εάν κάποιος συμπαίκτης-αντίπαλος προσφερθεί να σας πλέξει τη ρακέτα σας δωρεάν, να είστε διπλά υποψιασμένοι! Όπως είχε πει και ο Unorthodox Stringing (εάν θυμάμαι καλά) σχετικά με το debate "τεχνική & παίκτης vs ρακέτα & πλέξιμο", "έαν πιστεύεις ότι η τεχνική του παίκτη είναι πιο σημαντική από το πλέγμα, δώσε μου να πλέξω τη ρακέτα του, να δεις πως μπορώ να καταστρέψω το παιχνίδι του!". Δυστυχώς για χρόνια το έζησα κι αυτό και όχι από αδιαφορία (βλέπε μαγαζιά-πλεκτήρια), αλλά με σκοτεινό σκοπό, λέγε με αντίπαλο-πλέκτη!
ΜΠΑΛΑΚΙΑ - Μεγάλη ιστορία τα μπαλάκια! O Jimmy Connors στην βιογραφία του "The Outsider" αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο γιΆ αυτά! Θυμίζω ότι το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ήταν στην προ ATP περίοδο, όπου τα τουρνουά (επιδείξεις ουσιαστικά) γίνονταν κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των αντιπάλων παικτών. Και ένα συχνό και βασικό σημείο αντιπαράθεσης, ήταν το ποια μπαλάκια θα χρησιμοποιήσουν! Στη δική μας ερασιτεχνική πραγματικότητα, τα μπαλάκια αποτελούν ακόμα ένα βασικό σημείο! Ίσως και περισσότερο από την εποχή του Connors, καθώς εκτός από το "παικτικό" στοιχείο, υπάρχει και το ψυχολογικό! Του τύπου "είμαι καλύτερος, χάρη σου κάνω που σε παίζω, τα μπαλάκια είναι πάντα δικά σου!" Αμέσως έχεις μπει στη θέση του "outsider"! Το παικτικό κομμάτι βέβαια είναι ακόμα πιο σημαντικό. ¶λλωστε γιΆ αυτό "μάλωναν" και οι παλιοί παίκτες εποχής Connors. Ο πιο κοντός αντίπαλος με το χαμηλό swing βολεύεται στο παιχνίδι του με "ψόφια" μπαλάκια που δεν πηδάνε πολύ. Έχει πάντα στη τσάντα του 5-6 μισοσάπια μπαλάκια δεκαετίας (τα ίδια πάντα) και τα βγάζει με χαρά να παίξουμε! Αντίθετα, ο άλλος, ο ψηλός, με την καρα-extreme λαβή που βαράει τα μπαλάκια στο ύψος του ώμου και πιο πάνω, επιμένει να "στη λέει" κάθε φορά! "Αυτά τα μπαλάκια είναι παλιά (άσχετά που έχουν παιχτεί 2 ώρες σε χαλαρό παιχνίδι). ¶νοιξε ρε συ κανένα καινούργιο!".
Αυτά τα λίγα από μένα! Φαντάζομαι θα υπάρχουν και άλλες απατεωνιές που τώρα μου ξεφεύγουν.
Και όπως είπαμε, ολα τα παραπάνω δεν γίνονται μονο στα γήπεδα της γειτονιάς, αλλά και στα μεγάλα στάδια! Δεν είναι τυχαίο οτι ο πιο επιτυχημένος παίκτης σε αριθμό Grand Slam έχει master στις πιο πολλες από τις παραπάνω στρατηγικές!
Ποιός παίκτης ήταν που είχε δηλώσει πρόσφατα οτι " όταν ο Nadal δηλώνει πριν το παιχνίδι ότι ειναι τραυματίας, ετοιμάσου να χάσεις!" ;;;
Γράψτε εάν θέλετε και σεις αυτές που έχετε υποστεί, να γελάσουμε και να κλάψουμε μαζί!
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Simplicius : 24-09-22 στις 18:04
Ξέχασες ίσως το πιο σημαντικό. Το foot fault στο σερβίς. Κυρίως παίκτες μεγάλης ηλικίας το κάνουν. Από σεβασμό στην ηλικία του αντιπάλου και επειδή έπαιζα πρώτο αγώνα σε τουρνουά ερασιτεχνικό, δεν είπα τίποτα. Αν ξαναπαίξουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να τον αφήσω να παίξει πατώντας μέσα από τη γραμμή μισό παπούτσι και βάλε κι ας ακυρωθεί το παιχνίδι.
.
Σωστός! Δεν το έγραψα γιατί δεν έχω προσέξει να μου το κάνουν. Είναι δύσκολο να το παρατηρήσεις από την απέναντι μεριά.
Αλλά τώρα που το λες, το έχω δει να γίνεται συχνά όταν παρακολουθώ παιχνίδια άλλων, απ' έξω, ως θεατής.
Το μισό παπούτσι είνα πταίσμα. Υπάρχει ένας τύπος στα γήπεδα που παίζω που στο σερβίς του φτάνει (κάθε φορά) ως και 2 μέτρα μέσα!!
ωραιο ποστ φιλε simplicious με πολυ λεπτομερεια. Το winning ugly το διαβασα σχετικα προσφατα κ μου ανοιξε τα ματια κυριως στον τροπο που πρεπει να βλεπω πνευματικα τον αγωνα. Ενα βασικο προβλημα που εχω ειναι οτι εχοντας ξεκινησει το τεννις μεγαλος (~35) η επαφη που ειχα ειναι ο τροπος που διδασκομαστε που ειναι απλα να κανουμε μαθημα τεχνικης κ λιγο ποντους στο τελος. Αλλα ακομα κ εκει ειναι ολο γυρω απο την τεχνικη. Οποτε για ενα μεγαλο διαστημα το μονο που σκεφομουν ηταν τεχνικη κ τιποτα αλλο. Ακομα κ τα λιγα φιλικα ματς που επαιζα τα εβλεπα σαν προπονηση σχεδον δεν μετραγα καν το σκορ. Λογω ελειψης χρονου δεν επαιζα κ ιδιατερα ματς παρα μονο καμια προπονηση τη βδομαδα οποτε για χρονια εντυπωθηκε ενα στυλ παιξιματος "προπονητικο" ας το πουμε. Τα τελευταια 1-2 χρονια ξεκινησα να παιζω πιο πολυ φιλικα ματς κ εχω παει κ σε 2 τουρνουα οποτε δεν ειχα καθολου νοοτροπια competition αν μπορω να το εκφρασω σωστα. Ακομα κ στα ματς μεσα αντι να σκεφτομαι πως να παρω τον ποντο ολη η ενεργεια πηγαινε στο τι τεχνικη να κανω κ οταν εκανα λαθος να αναλυσω τι τεχνικο λαθος εκανα. Ολα αυτα μεσα στον ποντο τωρα! Το βιβλιο μου εδειξε μια νοοτροπια προσεγγισης του παιχνιδιου που απλα δεν την ειχα, στο τι να εστιαζεις, τι ειναι σημαντικο κλπ. Νομιζω οτι παιχτες που απλα ως ασχετοι παιζαν τεννις κ μετα ξεκινανε να μαθουνε τεχνικη εχουνε πιο σωστη νοοτροπια ανταγωνισμου παρα με τον τροπο που διδασκεται στους ενηλικες. Βεβαια παιζει κ πως εσωτερικα το εκλαμβανει κανεις το μαθημα.. Τωρα στα "περιεργα" που αναφερεις δεν εχω τοσο μεγαλη εμπειρια στα τουρνουα, τωρα μπηκα στο τριπακι απλα για να δοκιμαζομαι κ μπας κ γνωρισω κ κανενα νορμαλ ανθρωπο για να παιζω.
ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ - Δεν μου εχει τυχει κ να σου πω την αληθεια κακως μπηκες στη διαδικασια να περιμενεις 1 ωρα, ποσο μαλλον να πας κ 10km μακρια. Ειτε default, ειτε απλα το παρατατε για αλλη φορα με αποφαση δικη σου φυσικα.
ΑΟΥΤ - Σου ειπα κ εμενα μου σπαει τα νευρα η υπερευαισθησια, αφου ειναι φορες παιζω 1-2 μερες μετα με νορμαλ κοσμο κ λεω τι κανουνε ρε αυτοι εδω ολα μου τα αουτ τα παιζουν κανονικα!!!
ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ / ΒΙΑΣΥΝΗ - ενταξει ειναι κ λιγο μεσα στο παιχνιδι ο ελεγχος του ρυθμου, για το σερβις "στα μουτρα" θα ζηταγα επαναληψη τα υπολοιπα που λες αν δεν ειναι σε επιπεδο καφριλας ε οκ..
ΚΛΑΨΑ - μου εχει τυχει κ εμενα αλλα συνηθως οταν χανουνε κ προς το τελος αρχιζουνε την κλαψα για να "δικαιολογηθουν" (στον εαυτο τους πιο πολυ, εγω δεν το βλεπω καν ετσι)
ΠΛΕΞΙΜΟ - Ομολογω δεν το εχω ξανακουσει!! τι σκεφτεται κανεις!!!
ΜΠΑΛΑΚΙΑ - παντα εχω δικα μου μαζι γιατι εχω πετυχει παιχτες που εχουν κατι τζουφια που λενε ελα ελα ειναι οκ κ αφενος ξεραινεται το χερι σου μετα, αφεταιρου δεν μπορεις να παιξεις καν λογω μη bounce. στα τουρνουα εχουν δικες τους μπαλες οποτε δεν τιθεται τεμα.
foot fault - δεν το εχω παρατηρησει αλλα μου φαινεται "ψιλα γραμματα" σε σχεση με τα παραπανω
Περα απο αυτα μου εχουν τυχει παιχτες που να θελω να τους κοπανησω τη ρακετα στο κεφαλι - αφου πρωτα την κοπανησω στο δικο μου βεβαια, αλλα οχι οτι οι ανθρωποι ηταν εριστικοι η κανανε απατεωνιες η τιποτα αλλο, αλλα παιζανε κατι τσουρουκιες κ τρεχανε σαν διαολοι που πρακτικα χανεις μονος σου. Βεβαια αυτο στο τελος ειναι δικο μου προβλημα οποτε τα ειδα σαν μαθηματα κ σαν ψυχοθεραπεια του τι πρεπει να βελτιωσω κ παιχτικα αλλα κ στην προσεγγιση μου. Γενικα θελει δουλεια εγκεφαλικα κ εμπειρια κ το βιβλιο με εβαλε σε ενα δρομο σκεψης. Τα υπολοιπα στα γηπεδα - οσο αντεχουμε!
Οσο για το κουιζ, ο τσιτσιπας αν δεν κανω λαθος, κ φυσικα ειναι αληθεια, κ με μπαστουνι να κατεβει ο ναδαλ στο γαλλικο οπεν, ειναι φαβορι
.
ΣΩΣΤΟΣ!
O (νεο)έλληνας φιλόσοφος!!!
Καλημέρα σε όλους!φιλε Simplicius σήμερα είδα το post και δεν άντεξα να μην αναφέρω και τις δικες μου εμπειριες από τα λίγα χρόνια που παίζω εγώ θα μιλήσω για τον κάθε αντίπαλο χωρίς ονόματα αλλά με τον χαρακτηρισμό που μου έρχεται για τον κάθε αντίπαλο που έχω παίξει δεν θα αναφέρω αυτούς που έχω δει σαν θεατής γιατί έχω πολλά περισσότερα να πω!!
-Ο αντίπαλος “επιστήμονας» η ειδική κατηγορία αντιπάλου που σου σπάει τα αρ%\&ι@ με το ότι του φταίει(στο μυαλό του πάντα) μου έχει τύχει συγκεκριμένα να παίζουμε να έχει αέρα να του φεύγουν οι μπάλες στο γάμο του καραγκιοζη και να του φταίνε οι καινούργιες μπάλες που μόλις είχα ανοίξει που είναι ειδικά για σκληρό κορτ δεν θα αναφέρω μάρκες για να μην πάει άλλου η κουβέντα αλλά έβγαλε τα δικά του τα λίγο φαινομενικά παιγμένα με το λογότυπο γνωστής αλυσίδας πώλησης τεννιστικου εξοπλισμού όχι παραγωγής πώλησης καθαρά και επιτέλους αρχίσαμε να παίζουμε φυσικά όπως καταλαβαίνετε δεν δέχθηκα να μετρήσουμε όποτε απλά κοπανάγαμε μπάλες αυτή ήταν η τελευταία φορά που παίξαμε γιατι είχε μια προϊστορία να το παίζει και δάσκαλος μέσα στον αγώνα να μου εξηγεί πως να κάνω φορχαντ κτλ με ύφος λες και είχε σπουδάσει τεννις σε γνωστή ευρωπαϊκή ακαδημία!!!
-Ο αντίπαλος που πολύ πιθανόν έχει διαβάσει το winning ugly ο συγκεκριμένος αντίπαλος δεν είναι καν αθλητικός τύπος αλλά το πιστεύει ότι έχει φοβερό επίπεδο στο τεννις η τακτική του είναι ίδια πάντα καθυστέρηση 5 με 10 λεπτά πάντα ο χρόνος του είναι πολύ περιορισμένος πάντα όποτε το ζέσταμα δεν είναι ποτε πάνω από 2 λεπτά και την ώρα της υποτιθέμενης προθέρμανσης δεν έρχεται ποτε καμία μπάλα πάνω σου αλλά τις κυνηγάς όλες μπροστά πίσω δεξιά αριστερά στην ουσία δεν ζεσταίνεις το χτύπημα καθόλου για σερβις δεν μιλάμε καθόλου καθώς <<έλα μωρέ τι θα παίξουμε πανελλήνιο πρωτάθλημα;>> όποτε ξεκινάμε και παίζουμε οι γραμμές φυσικά δεν υπήρχαν ποτε ότι πήγαινε κοντά στην γραμμή το έλεγε έξω έξω έχει τύχει να είμαι κοντά στο φίλε μισό μέτρο περίπου να έχει προσπαθήσει λόμπα να του κάνω το καρφί η μπάλα να πηγαίνει μια μπάλα μέσα από την γραμμή και να το φωνάζει αουτ μετά τα αναλογα γαλλικά ξαφνικά το είδε μέσα επίσης έχει και το άλλο όταν κάποιος πόντος δεν του άρεσε ζητούσε πάντα επανάληψη όπως πχ μπορεί να ερχόταν κάποιος απέξω από το γήπεδο και ο πρωταθλητής αντίπαλος μου αποφάσιζε να τον χαιρητησει κατά την διάρκεια ενός ραλλι όποτε όπως καταλαβαίνετε κάναμε την επανάληψη για να μη συγχιστω επίσης όταν έβλεπε ότι τον είχα καταλάβει και όλα τα παραπάνω ψυχολογικά τρικ αλλά και κάτι αλλά και καλά επείγοντα τηλεφωνήματα κατά τα διαλείμματα δεν έπιαναν και ήμουν κοντά στο να πάρω το σετ ξαφνικά έλεγε ότι υπήρχε έκτακτο περιστατικό και έπρεπε να φύγει επειγόντως ποτε εν τω μεταξύ δεν Ακουγόταν τηλέφωνο,ακόμη όταν έχανε πόντους από καθαρούς winner το περιέγραφε ως αβίαστο λάθος δικό του!!!σιγουρα έχω και αλλά τα έχω ξεχάσει και αρκετά αλλά τρεις φορές έπαιξα μόνο μαζί του όποτε τα ξέχασα τα περισσότερα μπορώ να πω όμως ότι έκανε τα ίδια και σε φίλο πιο υπομονετικό από μένα στον οποίο τα είχα αναφέρει όλα αυτά όταν ο φίλος και μια μέρα ο φίλος φώναζε να βάλει το club hawk eye χαχαχαχαχ!καταληξη ο φίλος κάποια στιγμή άρχιζε να τον κερδίζει και του έφταιγαν τα γήπεδα του <<πρωταθλητή >>
-ο τεννιστικος φίλος που στα τουρνουά γίνεται άλλος άνθρωπος…αυτό δεν το περίμενα να πω την αλήθεια είναι ο φίλος που όλο τον καιρό παίζαμε χωρίς να μετράμε και παίζαμε ωραία δυνατά κτλ και δεν μας νοιάζει για να κρατάμε σκορ κτλ και σε ένα τουρνουά που παίξαμε άρχισε να του φταίει η ρακέτα τα μπαλάκια ο ήλιος όλα και στο δεύτερο σετ ενώ ήμασταν στην αλλαγή τέσσερα τρία το σκορ στα γκειμ ξαφνικά το αλλάζει και μου το κάνει τέσσερα τέσσερα το σκορ μάταια προσπάθησα να του εξηγήσω ότι δεν θα αλλάζαμε αλλιώς τελικά το κέρδισα το σετ και το ματς αλλά έχασα έναν τενιστικο φίλο εκείνη την ημέρα…
Παρατήρηση: είναι το πιο μεγάλο ποστ που έκανα στο φορουμ το συγκεκριμένο και έχω ξεχασμένα αρκετά πράγματα χαχαχα
Ελπιζω να διαβάσω και αλλά σχόλια και καταστάσεις γιατί είναι πολύ ενδιαφέρων θέμα
Sent from my iPhone using Tapatalk
.
Αποστόλη, έτσι που τα περιγράφεις παραπάνω, ακόμα περισσότερο από το Winning Ugly νομίζω θα σε οφελήσει το "Τhe Inner Game of Tennis"! Θα το βρεις ευκολα με search " The Inner Game of Tennis free pdf". Είναι το πρώτο αποτέλεσμα - pdf 170 σελίδες.
Μίλτο, απολαυστικο το post σου!
Ευχαριστώ για τη συνεισφορά και καλό κουράγιο! Lol
Δείτε και ένα βίντεο που ταιριάζει στο θέμα.
tennisnews.gr
Το Τένις στην Ελλάδα
Φίλε simplicious το ειχα ήδη ξεκινησει αλλά δεν το έχω τελειώσει ακόμα, δεν με τράβηξε τόσο πολύ όσο του brad Gilbert που είναι γραμμένο σε πιο χαλαρή γλώσσα σαν να μιλάς με ένα φίλο σου! Θα το τελειώσω σίγουρα είχε κ αυτό ενδιαφέρον. Αποτέλεσμα δεν έχει αλλά είναι μια άλλη κουβέντα
Sent from my POCO F2 Pro using Tapatalk
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση
