Συμπαίκτες και κακή ψυχολογία. Υπαρχει λύση;

Πριν λιγο καιρο ενα μελος του τμηματος ειχε πολυ κακη συμπεριφορα απεναντι μου χωρις να ζητησει συγγνωμη. Απο τοτε δεν εχω καμια ορεξη να σηκωσω την ρακετα οταν πρεπει να παιξουμε μαζι, σκεφτομαι οτι θα ειναι εκει και μου χαλαει η διαθεση και εχω εναν εκνευρισμο, μιας και ενιοτε εχει προκλητικη συμπεριφορα. Ειμαι καινουργιο, σχετικα, μελος και υπαρχουν ηδη δυναμικες και φιλιες (πχ ειναι φιλοι με την δασκαλα και ζευγαρι με το αλλο μελος) που δεν θελω να διαταραξω, και για αυτο τον λογο δεν εχω αντιδρασει και κανω υπομονη. Αυτη την εβδομαδα ομως ελειπαν οι υπολοιποι και καναμε μαθημα μονο εγω και το αλλο ατομο, οποτε με το που καταλαβα οτι θα ημασταν εμεις μονο "Επεσα" ψυχολογικα κατευθειαν και πολυ απλα δεν ηθελα ουτε να χτυπησω την μπαλα, ουτε να κουνηθω και φυσικα δεν μπορουσα να συγκεντρωθω ουτε στο παιχνιδι, ουτε στην δασκαλα και στο τι πρεπει να κανουμε... Στο σχολιο δε, οτι εχουμε αλλαξει μονο 3 μπαλιες εκνευριστηκα (με αλλο μελος θα το επαιρνα στην πλακα).

Το να αλλαξω ωρες δεν ειναι εφικτο γιατι δεν υπαρχει αλλο τμημα στο επιπεδο μου. Το να φυγω απο τον συλλογο δεν υπαρχει ως επιλογη, γιατι δεν θα φυγω απο ενα γηπεδο που με βολευει επειδη ενα μελος την ειδε τσιφλικι και αρχισε το bullying.

Η δασκαλα θελω να πιστευω οτι θα καταλαβει οτι δεν θελω πλεον να παιζω με το συγκεκριμενο μελος, οποτε θα με βαζει μονο με εναν αλλο που ειμαστε και φιλοι, αλλα δυστυχως εχουμε μονο μια μερα μαζι προπονηση (με τον φιλο μου).

Μπαινω στο γηπεδο και ειμαι στην τσιτα, ειδικα εαν δεν ερθουν τα ατομα που κανω παρεα και τουλαχιστον εχω καποιον να παιζω. Ξερω οτι την ημερα που θα ειναι μονο το αλλο μελος και ο συντροφος της θα ειναι για εμενα μια κενη τενιστικα ημερα, και θα παω και θα φυγω με ενταση.

Υπαρχει καποια λυση σε αυτο; Σας εχει συμβει;

Ευχαριστω πολυ

Φύγε απο εκεί που είσαι και βρές άλλο τμήμα και άλλα άτομα!Πληρώνεις,δεν σε πληρώνουν!

Απο το efi συμπεραίνω οτι εισαι κοπέλα και απο οτι κατάλαβα και το αλλο μελος κοπέλα ειναι και παει με τον “δικό“ της. Λοιπόν το συμπέρασμα που βγαζω εξ αποστάσεως ειναι οτι σε ζηλεύει!!! Μεινε εκεί και κανε το παιχνίδι σου σαν να μην υπάρχει... Αφησε να εχει αυτή το πρόβλημα....

Παράθεση:

---

Αρχικό μήνυμα απο constantinos

Απο το efi συμπεραίνω οτι εισαι κοπέλα και απο οτι κατάλαβα και το αλλο μελος κοπέλα ειναι και παει με τον β€œδικόβ€œ της. Λοιπόν το συμπέρασμα που βγαζω εξ αποστάσεως ειναι οτι σε ζηλεύει!!! Μεινε εκεί και κανε το παιχνίδι σου σαν να μην υπάρχει... Αφησε να εχει αυτή το πρόβλημα....

---

Θα έκανε καλό επεισόδιο στις Οικογενειακές Ιστορίες αυτό!

Καλησπέρα Έφη και απο μένα! Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ασχολούμαι και μου αρέσει οποιοδήποτε άθλημα έχει τόπι. Έχω παίξει τα περισσότερα αθλήματα που έχουν να κάνουν με μπάλα. Πριν μερικά χρόνια αρκετά αργά, ανακάλυψα το τεννις. Αυτό που με έχει κάνει να τοποθετήσω το συγκεκριμένο άθλημα στην κορυφή της προτίμισής μου είναι η σκληρότητά του. Και δεν αναφέρομαι στο παικτικό μέρος του αθλήματος μιας και επαφή με τον αντίπαλο δεν υφίσταται... Είναι ένα άθλημα το οποίο ψήνει χαρακτήρες και προσωπικότητες (κυρίως στα παιδιά και θεωρώ ότι δεν υπάρχει καταλληλότερο άθλημα για την διαμόρφωση ενός χαρακτήρα ικανού να ανταπεξέλθει στην μετέπειτα σκληρή κοινωνία). Σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα και σε μία κακή μερα μπορείς να κρυφτείς πίσω απο μία πάσα σε έναν συμπαίκτη, στο τένις ΌΧΙ!!! Πρέπει να βρείς τον τρόπο να βγάλεις τα κάστανα απο την φωτιά μόνος σου.. Να αντιμετωπίσεις οποιοδήποτε πρόβλημα μόνος σου.. Και το ενδιαφέρον κομμάτι είναι το πόσο έντονα αλλά και με ποιόν τρόπο μπορεί να σε επηρεάσει αρνητικά ή θετικά αν δεν τα καταφέρεις. Σε σιγοκαίει και σε τρώει... Δεν γνωρίζω αν ευθύνεται το ότι ένα παιχνίδι τένις μπορεί να διαρκέσει 1,5 ώρα με αποτέλεσμα να δουλεύει στο κεφάλι σου αλλά ο τρόπος που επηρεάζει την ψυχολογία, το μυαλό και τα συναισθήματα που σου δημιουργεί δεν συγκρίνονται με οποιοδήποτε άθλημα, είτα ομαδικό είτε ατομικό. Κάποιοι καταρρέουν κάποιοι το βλέπουν σαν πρόκληση. Έχει τύχει να παίξω με άτομο που τις προηγούμενες ημέρες είχα διαφωνία. Η συγκέντρωση μου, η επιθυμία για νίκη και το κίνητρό μου ήταν μεγαλύτερα ενώ όταν παίζω με κάποιον φίλο το βλέπω και λιγο χαλαρά.. Πόσο ανταγωνίστικά βλέπεις το άθλημα; Πόσο θέλεις να βελτιωθείς και να εξελιχθείς; Προσωπικά δεν θα μπορούσα να είχα ισχυρότερο κίνητρο από έναν τέτοιον αντίπαλο...

Ολα εξαρτωνται απο πως βλεπεις το αθλημα αυτο. Αν θελεις να χτυπησεις 10 μπαλιες, να κοινωνικοποιηθεις και γενικα να περασεις ευχαριστα 2-3 ωρες την εβδομαδα, αλλαξε τμημα η πηγαινε σε αλλο δασκαλο κλπ. Αν θελεις να μαθεις να παιζεις και να προχωρησεις οσο μπορεις περισσοτερο και σου αρεσει το ανταγωνιστικο κομματι, πρεπει να μαθεις να διαχειριζεσαι τετοιες καταστασεις, Ισως το μισο κομματι του τεννις ειναι η ψυχολογια και η διαχειριση καταστασεων.
Σε καθε περιπτωση, κρατα στο μυαλο μου οτι το τεννις ειναι ενα αθλημα οπου θα βρεις πολλους ασχημους χαρακτηρες και κακες νοοτροπιες.

Καταρχάς, σας ευχαριστώ όλους για το input σας!

Η αλήθεια είναι πως δεν με είχε απασχολήσει ιδιαιτέρα ο λόγος που έκανε ο,τι έκανε τότε, απλά το πήρα ως δεδομένο ότι μάλλον με αντιπαθεί. Υπάρχει μια πιθανότητα να ισχύει ότι με έχει βάλει στο "μάτι", γιατί είχε πετάξει ένα σχόλιο που τότε μου είχε φανεί αθώο, αν και λιγο δηκτικό, αλλά τώρα βλέπω ότι μάλλον δεν ήταν και τόσο αθώο. Προφανώς και δεν έχω δώσει κανένα δικαίωμα για οποιοδήποτε κακεντρεχες σχόλιο.

Όπως είπα δεν θέλω να φύγω από τον σύλλογο. Δεν υπάρχουν εναλλακτικές και με βολεύει η τοποθεσία. Επίσης, η δασκάλα ασχολείται πολύ και έχουμε καλή χημεία, και για εμένα είναι και βασικό να περνάω καλά. Μου αρέσει το τένις, θέλω να εξελίσσομαι και να βελτιώνω τα χτυπήματα μου και το παιχνίδι μου, δυστυχώς δεν μπορώ να απομονώσω τα αρνητικά συναισθήματα και να συνεχίσω. Δεν την βλέπω αναγνωστικά γιατί θέλω να πιστεύω ότι overall παίζω καλύτερα.
Έχω ξεκινήσει το "the inner game of tennis" και ελπίζω να βοηθήσει και σε αυτόν τον τομέα γιατί πραγματικά αυτή η μία ημέρα , που είναι μόνο το ζευγάρι και εγώ, πάει χαμένη...

Θυμάμαι έπαιζα τένις το ~2000 και δεν είχα αντιμετωπίσει αντιπάλους με κακή συμπεριφορά και χαρακτήρα (οκ, ήμασταν μικροί τότε). Έχουν αλλάξει τα πράγματα τις τελευταίες δεκαετίες ή ήταν πάντα έτσι;

Φίλε μου έχει σκεφτεί να φταις και εσύ κάτι να είπες καιρό να έκανες ,καμία φορά όλοι μας νομίζουμε ότι μας φταίνε οι άλλοι αλλά μπορεί εμείς με την συμπεριφορά μας κάναμε κατι

Σίγουρα κάτι έχω πει/κάτι έχω κάνει, έχω φερθεί με σεβασμό όμως. Δεν θα μας συμπαθούν και όλοι.

Κάνω mute και δεν ασχολούμαι με τους υπόλοιπους, οπότε λύθηκε το ζήτημα.

Υγ. "Φίλη" είμαι, φίλε μου...