Printable View
Καλημέρα. Ασχολούμαστε οικογενειακώς με το άθλημα σε όμιλο αντισφαίρισης νοτίων προαστίων. Θα ήθελα να ρωτήσω συνήθως πόσες ώρες την εβδομάδα προπονούνται τα αγωνιστικά τμήματα (10άρια-12άρια) για να μπορέσουν να σταθούν σε πρωταθλήματα ΕΦΟΑ. Τα μικρά το θέλουν πάρα πολύ αν και εγώ δεν θέλω να μείνουν πίσω στα μαθήματα.
Η συνήθης προπόνηση για αυτές τις ηλικίες είναι 5 ημέρες την εβδομάδα 60 - 90 λεπτά η φορά.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο jose antonio aguero
10 αρια 5 μερες την εβδομαδα;; Ειναι πολλες... 3 φορες απο 1μιση ωρα και 1 μονοωρη γυμναστικη (προσαρμοσμενη στην ηλικια). 12 αρια μπορουν να κανουν 5 φορες αλλα με πολυ προσοχη γιατι η υπερπροπονηση ειναι επικινδυνη ειδικα για μια ηλικια τοσο σημαντικη.
Επειδή τυχαίνει να έχω παιδιά κοντά σε αυτές τις ηλικίες που ασχολούνται, όχι σε αγωνιστικό επίπεδο ακόμη, και είμαι αρκετές ώρες στα γήπεδα έχω παρατηρήσει το εξής.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο president.s
Το πρόβλημα δεν είναι η υπερπροπόνηση αλλά η ψυχολογική πίεση που δέχονται τα παιδιά σε αυτή την ηλικία πιεζόμενα από τους γονείς τους. Έχω δει παιδιά να βάζουν τα κλάματα όταν χάνουν ένα παιχνίδι με τους γονείς τους αντί να τα ενθαρρύνουν να ασκούν κριτική για το παιχνίδι τους.
Με λίγα λόγια τα παιδιά κάνουν κάτι όχι γιατί το αγαπούν αλλά αντίθετα γιατί το θέλουν οι γονείς τους. Το αποτέλεσμα είναι στα 15 να έχουν σταματήσει. Μόνο λίγα παιδιά συνεχίζουν αγωνιστικά με επιτυχία γιατί και τους αρέσει αυτό που κάνουν αλλά έχουν και ταλέντο.
Συμφωνώ απολύτως και χαίρομαι πολύ που υπάρχουν άνθρωποι που το καταλαβαίνουν αυτό Γιατί είναι ένας ένας απ τους σημαντικούς λόγους που ο αθλητισμός μας δεν πάει μπροστα .. μίλησα καθαρά από προπονητικης άποψης.. τα 10αρακια δεν είναι σωστό για το σώμα τους να κάνουν τόσο πολύ. Βέβαια εννοώ φουλ αγωνιστική προπόνηση. Αν δηλαδή κάνουν 3 φορές πρόγραμμα και άλλες 2 μόνο τεχνική χωρίς σωματική επιβάρυνση τότε οκ.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο constantinos
Χωρίς να έχω γίνει πατέρας η δίκη μου άποψη ειναι ότι πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα. Εννοείται πως είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή αγωνιστικής δραστηριότητας από τόσο μικρή ηλικία. Τα παιδιά πρέπει πρώτα απ όλα να αντιμετωπίζουν την άθληση ως παιχνίδι. Οι περισσότεροι προπονητές που είχα σε αγωνιστικά τμήματα μπάσκετ και πόλο ήταν οι κλασικοί τύποι της παντοφλας που έβγαζαν τα εσώψυχα τους στα πιτσιρίκια. Τα πράγματα βέβαια έχουν αλλάξει τώρα παρακολουθούν κ κανα σεμινάριο ψυχολογίας και ειδικά στο τένις τα πράγματα ειναι πιο χαλαρά. Αλλά κ πάλι έχω ακούσει και αρκετά ήπιους coach πως τους μιλάνε. Όπως και να το κάνουμε υπάρχει πίεση στο αγωνιστικό τμήμα στην οποία δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να υποβάλω το παιδί μου. Sorry αν πηγαίνω στο άλλο ακρο αλλά θεωρώ ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι να κοινωνικοποιήσουμε τα παιδιά και να τα κάνουμε πιο υπεύθυνα. Σε αυτές τις ηλικίες νομίζω αρκεί η απλή προπόνηση 2 φορές την εβδομάδα που συνδιάζει άθληση, χαρά και παιχνίδι.
Έχεις δίκαιο σε αυτό που λες για τα 10αρια.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο president.s
Άλλωστε οι όμιλοι αυτή την ηλικία τη βάζουν σε προαγωνιστικά τμήματα με προπόνηση 3 φορές την εβδομάδα από 60-90 λεπτά. Εκτός αν επιμένουν οι γονείς...
Αγωνιστικά τμήματα ξεκινούν συνήθως από την έκτη δημοτικού.
Σωστό όμως αν μου επιτρέπεις να συμπληρώσω το εξής.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο DJTaurus
Μέσα από αυτά τα παιδιά υπάρχουν και ταλέντα που ξεχωρίζουν και θα πρέπει ο προπονητής να τα διακρίνει και να τα προωθήσει. Και εδώ φαίνεται η αξία του καλού προπονητή με τον τρόπο που θα προσεγγίσει το παιδί και θα φροντίσει για την εξέλιξη του.
Αντίθετα βλέπουμε γονείς αδιάφορων παιδιών να πιέζουν καταστάσεις και προπονητές για να κάνουν το κέφι το δικό τους και όχι για το καλό των παιδιών τους.
Κωνσταντίνε μαζί σου. Αν θεωρείς ότι έχεις βρει αυτόν τον πραγματικά επαγγελματία προπονητή με όλη τι σημασία της λέξης σου εύχομαι τα καλύτερα στην εξέλιξη του παιδιού σου. :). Απλώς εγώ βλέπω προπονητές που μιλούν χοντροκομμένα και άκομψα στα παιδιά ενώ αυτό που χρειάζεται ειναι υπομονή, υπομονή και υπομονή.
Δεν είμαι ακόμη σε αυτό το στάδιο και ούτε ψάχνομαι για αγωνιστικές προπονήσεις κλπ. Αυτό θα γίνει μόνο αν τα παιδιά το ζητήσουν και αισθάνονται έτοιμα.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο DJTaurus
Πάντως όντως ακούω πολλά παράπονα από γονείς που αλλάζουν συνεχώς συλλόγους και προπονητές.
Πάντως στη συμπεριφορά του προπονητή και στο ενδιαφέρον ή την αδιαφορία του μεγάλο ρόλο πιστεύω παίζει και ο όμιλος που εργάζεται.
Κοιταξτε πως εχουν τα πραγματα.. Συμφωνω στο οτι αν μιλαμε για ενα παιδι που ενδεχομενως εχει ταλεντο κτλ κτλ και ειτε οι γονεις ειτε το ιδιο ενδιαφερεται να ασχοληθει με το τενις για να κοινωνικοποιηθει να αναπτυχθει να περασει καλα, οι προπονητες πρεπει να ειναι πρωτα παιδαγωγοι και μετα καλοι προπονητες τεχνικης. Ομως υπαρχει και μια κατηγορια παιδιων που εχουν ολα τα φοντα να παιξουν τενις σε υψηλο επιπεδο και εκει αξιζει να "πιεσουμε"¨λιγο παραπανω. Με την εννοια οτι καμια φορα ειναι καλο να αγγιξει το παιδι τα ορια του (χωρις αυτο να σημαινει οτι βριζουμε προσβαλουμε η δε ξερω τι αλλο μπορει να κανει ο καθε κομπλεξικος προπονητης). Για να μη πολυλογω, το παιδι καλο ειναι να ερχεται σε επαφη με οσα αθληματα εκεινο θελει η ακομα κ οσα θελει ο γονιος. Το πιο σημαντικο που ειπαυε πριν ειναι να μην υπαρχει πιεση ως προς καποιο αθλημα ακομα κι αν το παιδι εχει κλιση προς αυτο. Οταν φτασει σε μια ηλικια που χρειαζεται να δουλευτει παραπανω πρεπει οι γονεις να βρουν προπονητη (προπονητη οχι ομιλο, γιατι πολλες φορες οι "καλοι" ομιλοι δεν εχουν και καλους προπονητες) που να ταιριαζει με το παιδι και το παιδι να τον εμπιστευεται. Τοτε μονο θα υπαρξουν αποτελεσματα και ισως καλυτερα απ οτι αρχικα περιμεναμε..
Παιδιά ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Και εγώ όσο μπορώ προσπαθώ να μην αγχώνω τα παιδιά μου αν και η μεγάλη γενικά αγχώνεται είτε αφορά διαγωνίσματα στο σχολείο είτε αγώνες στο τέννις. Ένας από τους λόγους που θα ήθελα να μετέχει και σε πιο δυνατά τουρνουά στο μέλλον από οτι όπεν είναι μήπως και καταφέρει και το αποβάλλει με τον καιρό
Για να μη πολυλογω, το παιδι καλο ειναι να ερχεται σε επαφη με οσα αθληματα εκεινο θελει η ακομα κ οσα θελει ο γονιος. Το πιο σημαντικο που ειπαυε πριν ειναι να μην υπαρχει πιεση ως προς καποιο αθλημα ακομα κι αν το παιδι εχει κλιση προς αυτο