.
Η πιο επιτυχημένη "ελληνική" ρακέτα!
https://s33.postimg.cc/7nkv4il7j/ell...eta-teaser.jpg
Just a teaser!
Την κρατάω ήδη στο χέρι μου!
Το θέμα έρχεται μέσα στο καλοκαίρι...
Μείνετε συντονισμένοι!!!
;)
.
Η πιο επιτυχημένη "ελληνική" ρακέτα!
https://s33.postimg.cc/7nkv4il7j/ell...eta-teaser.jpg
Just a teaser!
Την κρατάω ήδη στο χέρι μου!
Το θέμα έρχεται μέσα στο καλοκαίρι...
Μείνετε συντονισμένοι!!!
;)
.
Καθώς δεν θα ήθελα το συγκεκριμένο θέμα να είναι στατικό, ένας ακόμα "μονόλογος" του Simplicius ως συνήθως, αποφάσισα από το να το γράψω ολόκληρο και να το δημοσιεύσω στο τέλος, να το "σπάσω" σε κομμάτια.
Έτσι ο όποιος θέλει μπορεί να προσθέτει κάτι, να σχολιάζει κλπ. ανάμεσα στα μέρη του άρθρου.
Εξάλλου δεν έχω προλάβει να παίξω παρά ελάχιστα με τη συγκεκριμένη ρακέτα/ες και σίγουρα θα πάρει κάποιο καιρό...
Άραγε έχετε καταλάβει σε ποιά ρακέτα αναφέρομαι;
Ποιά είναι η πιο επιτυχημένη αγωνιστικά "ελληνική" ρακέτα;
( Παρακαλώ οι κολλητοί που είναι ενήμεροι να αποφύγουν τα spoiler! ).
.
-------------------------------------------------
Μέρος 1ο
Η πιο επιτυχημένη «ελληνική» ρακέτα!
Όπως ίσως γνωρίζουν οι φίλοι που παρακολουθούσαν τα ποσταρίσματά μου προηγούμενα χρόνια, τότε που έγραφα συχνά στο tennisforum, είχα πει κάποια στιγμή ότι για μένα «τελείωσαν οι ρακέτες τένις αυτής της δεκαετίας»! Για να μη πω της χιλιετίας!
Πίστευα και ακόμα πιστεύω ότι όλο αυτό το hype για την ετήσια παραγωγή «νέων μοντέλων» με νέες «επαναστατικές τεχνολογίες» δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα στους παίκτες, ακόμα και στην αρκετά αμφισβητούμενη περίπτωση να είναι υπαρκτό και όχι απλά ένα ακόμα «διαφημιστικό τρικ», ένα ακόμα τεχνολογικό «ταμπελάκι» επάνω στην ρακέτα.
Έτσι είχα αποφασίσει να αναζητώ τις επόμενες ρακέτες μου μόνο σε μοντέλα πίσω από το 2010 και ακόμα καλύτερα πριν από το 2000, δηλαδή της προηγούμενης χιλιετίας! Να ψάχνω δηλαδή να αγοράσω ρακέτες τένις από την εποχή που οι επαγγελματίες παίκτες χρησιμοποιούσαν τις ίδιες ακριβώς ρακέτες που είχε την ευκαιρία να αγοράσει κάθε καταναλωτής από ένα κατάστημα (φυσικά custom-αρισμένες στις προτιμήσεις τους) και όχι ρακέτες που να έχουν σχέση μόνο στα χρώματα (paint job) με τις αντίστοιχες εμπορικές εκδόσεις...
Μια πολύ μικρή παρένθεση εδώ για τα paint jobs και τους φημισμένους επαγγελματίες παίκτες που τα χρησιμοποιούν κατά κόρον, καθώς δεν θα ήθελα να κάνω το θέμα νομικό από τενιστικό:
Πολύ περιληπτικά θα σας πω ότι το 2016 ένας ιδιώτης, ο κύριος Ono πήγε στα δικαστήρια την Head γι’ αυτού του είδους την καταναλωτική εξαπάτηση (υπόθεση «Ono εναντίον Head Racquet Sports USA»). Εκεί επιβεβαιώθηκε και επίσημα, αφού λίγο πολύ όλοι οι «ψαγμένοι» το γνώριζαν, ότι γνωστοί παίκτες-πρεσβευτές της εταρείας, όπως ο Murray, o Djokovic, η Sharapova και άλλοι, χρησιμοποιούν στη πράξη ρακέτες που δεν έχουν καμία σχέση με τις διαφημιζόμενες καταναλωτικές, παρά μόνο το βάψιμο. Σε αρκετές περιπτώσεις, ούτε καν στον τύπο πλέξης με εκείνη που διαφήμιζαν, πχ. 16x19 αντί 18x20, κάτι δηλαδή που φαίνεται ξεκάθαρα και από μακριά!
Με δικαιολογίες των στελεχών του μάρκετινγκ στο δικαστήριο του τύπου, «δεν είναι εξαπάτηση όταν αναφέρουμε ότι οι φημισμένοι παίκτες μας παίζουν με τις συγκεκριμένες ρακέτες, είναι απλά ανακρίβεια» (!!!) και αρκετές άλλες αντίστοιχες, σίγουρα αισθάνθηκαν τυχεροί που η εταιρεία δεν τιμωρήθηκε με κάποιο βαρύ πρόστιμο!
Τελικά αυτό που έγινε μόνο, ήταν μια σύσταση από την αμερικανική επιτροπή εμπορίου FTC προς τις εταιρείες ότι «όταν μια διαφήμιση αναφέρει ότι ένας πρεσβευτής της φίρμας χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο προϊόν της, εκείνος πρέπει πράγματι να το χρησιμοποιεί κατά τη στιγμή της διαφημιστικής αναφοράς» και ότι «οι διαφημιζόμενοι υπόκεινται σε ευθύνη για ψευδείς ή αβάσιμες δηλώσεις που γίνονται μέσω πρεσβευτών της φίρμας». Αυτό ανάγκασε τη συγκεκριμένη εταιρεία να αναδιπλωθεί και μαζί της φυσικά όλες οι υπόλοιπες!
https://s33.postimg.cc/3xeufndhr/endorsments-1.jpg
Στη φωτογραφία επάνω: Μέσα στην κόκκινη γραμμή «Racket specifications on endorsed consumer models may vary from the models used by Pros for match-play». Η διαφορά του μεγέθους των γραμμάτων των κειμένων είναι η πραγματική!
https://i.postimg.cc/PJ124vB7/endorsments-2.jpg
Στη φωτογραφία επάνω (μέσα στην κόκκινη γραμμή): ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΗΣ BABOLAT ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΜΕΝΕΣ Ή ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΑΚΕΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΝΤΑΙ.
Στην πράξη αυτό που «κέρδισαν» οι καταναλωτές είναι ότι από τότε τα διαφημιστικά κείμενα των κατασκευαστών ρακετών τένις είναι πολύ προσεκτικά διατυπωμένα και παρότι η εικόνα του διάσημου παίκτη βρίσκεται δίπλα στην υποτιθέμενη ρακέτα του, πουθενά δε αναφέρεται ότι εκείνος παίζει με αυτή. Το αντίθετο μάλιστα! Αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «οι τεχνικές προδιαγραφές στις πρεσβευόμενες καταναλωτικές ρακέτες ενδέχεται να διαφέρουν από τα μοντέλα ρακετών που χρησιμοποιούν οι Επαγγελματίες παίκτες στους αγώνες». Αρκεί βέβαια να έχει κανείς πολύ καλό μεγεθυντικό φακό για να το διαβάσει!!! Τέλος παρένθεσης.
Άρχισα να ψάχνω λοιπόν, όπως είπα παραπάνω, για παλαιότερες ρακέτες!
Συνεχίζεται...
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
Μέρος 2ο
Η πιο επιτυχημένη «ελληνική» ρακέτα!
Παίζοντας εκείνη την εποχή με την Prestige IG MP (18x20) ως «βασική ρακέτα» και λέω βασική καθώς τότε η «αρρώστια» με τις ρακέτες ήταν στα ύψη και άλλαζα ρακέτες ακόμα και μέσα στο ίδιο game (!!!), η πρώτη κλασική ρακέτα που σκέφτηκα να πάρω ήταν εύλογα η Head Pro Tour 630, μια ρακέτα 18x20 από το ίδιο καλούπι (mold) με τις Prestige, το PT57Α, αλλά φυσικά με άλλα, ανώτερα, υλικά, όπως πχ. το Twaron, αυτό το «μυθικό» πλέον υλικό, το οποίο λόγο κόστους έχει πάψει εδώ και πολλά χρόνια να χρησιμοποιείται από τους κατασκευαστές ρακετών.
https://i.postimg.cc/4373zgqF/pt-57a.jpg
Το κόστος μιας καινούργιας Pro Stock PT57Α ήταν για μένα εξαρχής απαγορευτικό, καθώς η τιμή τους κυμαίνεται σήμερα από 300 ως 500 ευρώ ανάλογα την σπανιότητα και την κατάσταση. Αλλά ακόμα και εάν αποφάσιζα να δώσω ένα τόσο μεγάλο ποσό για ρακέτα, σίγουρα η αγορά μιας ρακέτας αυτής της αξίας από ένα ιδιώτη από το εξωτερικό εμπεριέχει αρκετό ρίσκο... Ειδικά που στις σύγχρονες Pro Stock ρακέτες το όνομα ή έστω ο κωδικός του εκάστοτε επαγγελματία παίκτη για τον οποίο προορίζεται δεν αναγράφεται πια εσωτερικά του λαιμού, αλλά με κάποιο απλό αυτοκόλλητο ή και καθόλου.
Οπότε εστίασα την προσοχή μου για αγορά στην Head Pro Tour 630, την ίδια ουσιαστικά ρακέτα, από την εποχή που, όπως ανέφερα και στο πρώτο μέρος παραπάνω, οι ρακέτες του εμπορίου ήταν ίδιες με εκείνες που έπαιζαν οι επαγγελματίες παίκτες στο ATP Tour.
https://i.postimg.cc/pXRy335p/PT630.jpg
Αυτή η διαχρονική ρακέτα της Head, η PT630, κυκλοφόρησε από το 1994 έως στα τέλη της ίδιας δεκαετίας, σε εκδόσεις ΜΙΑ (Made in Austria) και DIA (Designed in Austria). Στην Αμερική είχε το όνομα Head Pro Tour 280 Trisys System ή PT280 εν συντομία.
https://i.postimg.cc/zDg8p7d3/pt-630-players.jpg
Η ρακέτα αυτή έγινε ευρέως γνωστή από τον Αυστριακό Thomas Muster, νικητή του French Open 1995 και από τον θρυλικό Βραζιλιάνο Gustavo Kuerten, νικητή τριών French Open στα μονά (1997, 2000, 2001) ο οποιός ήταν επίσης και ο πρώτος παίκτης που χρησιμοποίησε πολυεστερικές χορδές (poly) στο Tour!
H PT630 χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, φυσικά όπως είπαμε παραπάνω με κάποιο «επίκαιρο» paintjob, από αρκετούς κορυφαίους παίκτες. Πιο γνωστός ο Andy Murrey ο οποίος χρησιμοποιεί το ίδιο καλούπι (PT57Α) σε μια ειδική έκδοση, μόνο για εκείνον, με 16x19 πλέξη, ένας συνδυασμός δηλαδή που δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο εμπόριο.
https://i.postimg.cc/GpLm5D4V/murray1.jpg
Η τιμή μιας PT630 ή PT280 κυμαίνεται από 120 έως 220 ευρώ περίπου, ανάλογα πάντα με την κατάσταση. Και γενικά είναι δύσκολο να βρει κανείς μια σε πραγματικά καλή κατάσταση πχ 8+/10. Και φυσικά στη χώρα μας, αδύνατον.
Η αναζήτηση της PT630 από μένα σταμάτησε πέρσι, για δύο κυρίως λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι συνειδητοποίησα ότι η απαιτητική πλέξη 18x20 δεν είναι για τα «κυβικά» μου. Καλό το τρομερό κοντρόλ που προσφέρει μια τόσο πυκνή πλέξη, αλλά «θέλει χέρια» για να βγάλεις δυνατές μπαλιές. Και βέβαια ούτε για το μονίμα προβληματικό χέρι μου (tennis elbow γαρ) είναι φιλικό ένα τόσο πυκνό πλέγμα.
Ο δεύτερος και τελειωτικός λόγος ήταν ότι έχασα κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια μου δύο ολοκαίνουργια κομμάτια που ένας Γερμανός, ολίγον άσχετος με τη σημερινή τους αξία, ξέθαψε από την ντουλάπα του και τα ανέβασε στο ebay σε εξευτελιστική τιμή. Με το που του έστειλα μήνυμα ρωτώντας εάν υπάρχει δυνατότητα αποστολής στην Ελλάδα, τριπλασίασε την τιμή, η οποία ακόμα και τότε ήταν κάτω από το 50% της πραγματικής τους αξίας, και δεν μου απάντησε ποτέ. Φυσικά την επόμενη μέρα οι δύο ολοκαίνουργιες PT630 του είχαν εξαφανιστεί! Τελικά οι Γερμανοί δεν είναι φίλοι μας....
Έτσι άδοξα έκλεισε η υπόθεση με τις Head Pro Tour 630.
σ.σ. Σήμερα που τα γράφω αυτά, δε στεναχωριέμαι ποια καθώς έχω αποφασίσει ότι δε θέλω να ξαναπαίξω με ρακέτα 18x20. Τότε βέβαια, πριν δύο περίπου χρόνια, αυτό δεν ίσχυε.
Η αναζήτηση συνεχίστηκε λοιπόν, για άλλα διαμάντια.
Και μάλιστα για ρακέτες-διαμάντια μέσα στις λάσπες! Δηλαδή κορυφαίες «επαγγελματικές» ρακέτες, που χρησιμοποιούσαν (ή και χρησιμοποιούν ακόμα μερικοί) κορυφαίοι τενίστες και των οποίων οι «καταναλωτικές» εκδόσεις (όπως είπαμε παραπάνω, πριν δύο δεκαετίες «επαγγελματικές» και «καταναλωτικές» ήταν το ίδιο και το αυτό) πωλούνται σήμερα στην Ευρώπη για λίγα ευρώ!
Συνεχίζεται...
-------------------------------------------------
.
Είχα πει ότι θα βάλω αυτό το θέμα ολόκληρο μέσα στο καλοκαίρι, αλλά τελικά παλεύω για τα Χριστούγεννα...
Τέλος πάντων... Πάρτε και το Νο3!
-----------------------------------------------
Μέρος 3ο
Η πιο επιτυχημένη «ελληνική» ρακέτα!
Μετά το ναυάγιο με την PT630 (PT57Α), το οποίο είχε προηγουμένως και άλλα κωμικοτραγικά επεισόδια που δεν αναφέρω εδώ, αποφάσισα να αναζητήσω μια άλλη παραπλήσια ρακέτα.
Συγκεκριμένα, την επονομαζόμενη και ως «PT57 του φτωχού»!!! Την Tecnifibre TFight 315 ATP Ltd.!
Η ρακέτα αυτή κυκλοφόρησε to 2013 από την Γαλλική εταιρεία ως περιορισμένη Ltd. (Limited) έκδοση, με δύο σχεδόν ολόιδιες ρακέτες, με πλέξη 16x19 και 18x20 αντίστοιχα.
https://i.postimg.cc/GtJMPqnm/TFight315-Ltd.jpg
Από το σχήμα της, τα τεχνικά χαρακτηριστικά της, από κάποιους εργοστασιακούς κωδικούς που είχε κάτω από τις παλέτες και κυρίως από την γενικότερη αίσθηση (feel), πολλοί ήταν εκείνοι που τη σύγκριναν ευθέως με την PT57Α, θεωρώντας ότι είναι ξεκάθαρα μια Pro Stock ρακέτα την οποία για κάποιο άγνωστο λόγο, η Tecnifibre αποφάσισε να διαθέσει στο εμπόριο για λίγο καιρό. Φυσικά, όπως σχεδόν πάντα, υπήρχαν και κάποιο λιγότεροι που διαφωνούσαν με αυτή τη σύγκριση, θεωρώντας ότι η PT57 είναι διαφορετική και ανώτερη.
Η αλήθεια είναι ότι η Tecnifibre TFight 315 ATP Ltd. 18x20 που απέκτησα, είχε μια πρωτόγνωρη «μαγική» αίσθηση στο χτύπημα, που μέχρι τότε δεν είχα ξανασυναντήσει σε άλλη «ρακέτα εμπορίου». Το πρόβλημα με αυτή ήταν ότι, όπως κάθε ρακέτα Pro Stock, ήταν σχεδόν «unplayable» χωρίς την προσθήκη βάρους, ιδιαίτερα στις θέσεις 9-3 στο κεφάλι. Αυτή η προσθήκη όμως άλλαζε όλη τη μαλακή αίσθησή της, μετατρέποντάς την σε κάτι σχετικά σκληρό (για το δικό μου χέρι) και μάλλον συνηθισμένο...
Κάπου εκεί διαπίστωσα ότι θα ήταν προτιμότερο να βρω μια ρακέτα η οποία, τουλάχιστον από βάρος και ακόμη περισσότερο σε swingweight θα ήταν αρκετά κοντά στα τεχνικά χαρακτηριστικά που επιθυμώ, καθώς η προσθήκη βάρους στο κεφάλι άλλαζε κατά πολύ την «αίσθηση του stiffness» (και όχι φυσικά αυτό καθαυτό όπως το μετράμε σε ένα RDC) αλλά και όλη την αίσθηση (feel) της ρακέτας γενικότερα.
Συνέχισα να αναζητώ λοιπόν άλλες ρακέτες με κλασική player’s αίσθηση και «βαριά» τεχνικά χαρακτηριστικά. Τότε ακόμη δεν μου είχε έρθει η ιδέα να πάω κατευθείαν σε «ρακέτες-αντίκες» και έτσι αναζητούσα μόνο «σύγχρονες-κλασικές». Μοντέλα ρακετών δηλαδή που μπορούσε να βρει κάποιος καινούργια στα καταστήματα, ήταν όμως μοντέλα (ή επανεκδόσεις τους) τα οποία υπήρχαν σχεδόν απαράλλακτα στην αγορά για πάρα πολλά χρόνια!
Τέτοιες «κλασικοσύγχρονες» ρακέτες που πέρασαν από τα χέρια μου ήταν κάποιοι «κλώνοι» της Head PT57. όπως η Pro Kennex Heritage Type C98 Redondo MP, μια ρακέτα με φανατικούς οπαδούς, που συνεχίζει να πουλάει καλά, ιδιαίτερα στην Αμερική, απαράλλακτη, για περισσότερα από 12 χρόνια και η Pro’s Pro Art of War, η οποία υπήρξε επίσης στην αγορά επί μια 10ετία και με τιμή κυριολεκτικά «χώμα».
Επόμενη «κλασικοσύγχρονη» ήταν η Prince Classic Graphite 100 Longbody, μια πιο φιλική έκδοση της ρακέτας Prince Original Graphite 95 Longbody που χρησιμοποιούσε τη δεκαετία του ‘90 ο Michael Chang. Και αυτή έχει επίσης μέχρι σήμερα πολλούς φανατικούς οπαδούς, αρκεί βέβαια να έχει κάποιος τα χέρια να την κουνήσει! Θυμίζω ότι έχει, 72 εκ. μήκος και swingweight 334.
https://i.postimg.cc/YCydxvZY/prince-pcg-pog.jpg
Τελευταία αυτής της «σειράς αναζητήσεων», αλλά σε καμία περίπτωση υποδεέστερη, μάλλον ανώτερη απ’ όλες τις προηγούμενες θα έλεγα, ήταν η Volkl C10 Pro. Μια ρακέτα που κυκλοφορεί σχεδόν απαράλλακτη, πέρα των αισθητικών αλλαγών σε χρώματα και γραφικά, επί σχεδόν 30 χρόνια!!! Στη διάρκεια όλων αυτών των ετών, οι διαδοχικές εκδόσεις της C10 Pro γίνονταν κάθε φορά λίγο ελαφρύτερες και λίγο σκληρότερες, ακολουθώντας και αυτές τις τάσεις των καιρών. Η δική μου C10 ήταν μια από τις πρώτες εκδόσεις και παρότι είχε μια «γλυκιά» flexy αίσθηση, είχε παράλληλα ένα πολύ μεγάλο στατικό βάρος που ο ώμος μου δεν άντεχε για πολύ...
https://i.postimg.cc/W3ZYzs9r/c10pro.jpg
Όμως, παρότι δεν με βόλεψαν 100%, αυτές οι δύο τελευταίες ρακέτες, η PCG 100 LB (16x18) και η C10 Pro (16x19), μου έδειξαν ένα νέο δρόμο! Μου έδειξαν ότι μια ρακέτα μπορεί να είναι σε όλα της player’s αλλά μπορεί παράλληλα να είναι αρκετά δυνατή και όχι «ψόφια» όπως οι περισσότερες player’s και ιδιαίτερα οι PT57 κλώνοι με το πυκνό 18x20 πλέγμα. Σίγουρα δεν είχαν το τρομερό control μιας C98 Redondo ή έστω μιας Prestige MP, αλλά είχαν αρκετά ικανοποιητικό, και στον αντίποδα μπορούσες να πάρεις πολύ πιο εύκολα το πάνω χέρι μέσα στο παιχνίδι και να αποφύγεις τη συνεχόμενη άμυνα που σε αναγκάζει μια 18x20 εάν δεν έχεις μια πολύ καλή φυσική κατάσταση...
Κάπου εκεί λοιπόν, στην αναζήτηση της χρυσής τομής μεταξύ του, με κοντρόλ αλλά σκληρού και αδύναμου 18x20 και των, φιλικότερων αλλά όχι και τόσο κοντρολαρισμένων 16x18 και 16x19, μου ήρθε η «επιφοίτηση» του ενδιάμεσου 16x20!!!
Μια αναζήτηση που μου αποκάλυψε την καλύτερη ρακέτα με την οποία έχω παίξει έως σήμερα και η οποία, κατά διαβολική σύμπτωση, είναι και η πιο επιτυχημένη «ελληνική» ρακέτα έως τώρα στο ATP Tour!
Συνεχίζεται...
----------------------------------------
θα μας πεις τελικά ποια είναι η θα μας σκάσεις ; :p
θέλω να πάω να την αγοράσω και μετά να μπω εδώ μέσα και να κράζω λολ
Σιγά που θα το αποκαλύψω πριν μαζέψω όσες περισσότερες μπορώ!!! :p :p
Μάλλον στο επόμενο (το πολύ στο μεθεπόμενο) μέρος θα σου λυθεί η απορία...
Προς το παρόν θα βολευτείς με λίγο ...Πλάτωνα!!!
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΙΜΑΙΟΣ, εδ. 23a-b
«Εμείς λοιπόν ό,τι ωραίο, σπουδαίο ή αξιοπερίεργο ακούμε πως συνέβη είτε στη χώρα σας είτε εδώ ή οπουδήποτε αλλού το καταγράφουμε από πάρα πολύ παλιά στους ναούς μας και το διασώζουμε. Αντίθετα, στη δική σας περίπτωση και σε άλλες ανάλογες,...πέφτουν επάνω σας οι καταιγίδες του ουρανού, σαν επιδημία που επανέρχεται πάλι και πάλι σε τακτά χρονικά διαστήματα, και σας αφήνουν μόνο με τους αγράμματους και τους ακαλλιέργητους. Κι έτσι ξεκινάτε πάλι από την αρχή, σαν να ξανανιώνετε, χωρίς να ξέρετε όσα έγιναν παλαιότερα εδώ ή στη χώρα σας».
Το παραπάνω εξηγεί αρκετά ικανοποιητικά πώς ρακέτες σαν αυτή για την οποία μιλάμε ξεχάστηκαν διαμέσου των χρόνων και μαζί τους η τεράστια ανωτερότητα που είχαν στην αίσθηση... :(
Ο Nole με την PT75A cusromarismeni παίζει γιατί έχω ακούσει ότι ίσως του φτιάχνουν μέχρι και το mold της Wilson που έπαιζε πριν πάει στη Head...?
Κάπου είχα διαβάσει ότι ο Κλαουδάτος δεν παίζει στην πραγματικότητα με Blade 98S , και ότι πρόκειται για paintjob .