Μιας και παίζεις με Nike μεταξύ ballistec και vapor ποια θ πρότεινες και γιατί ; Τα ballistec διαβάζω ότι έχουν καλύτερο cushioning ενώ τα vapor είναι πιο ελαφριά αλλά φθείρονται γρήγορα.
Ps. Άδειασε το inbox σου. :)
Printable View
Σάκη, το inbox το άδειασα. Tnx!
Δεν είμαι "ειδικός" στα παπούτσια, οπότε δεν έχω άποψη...
Είμαι της γενιάς του Νικ Γκάλη εγώ, οπότε και οι επιλογές μου στο παπούτσι είναι παρόμοιες!
Προτιμώ χαμηλά και σκληρά, χωρίς cushioning, για άμεση αντίδραση και επιτάχυνση!
:o
Άρα παίζεις με Adidas....
μπααα με τπτ τετοια θα παιζει! :p :p :p :p
Συνημμένο Αρχείο 1388
.
Λοιπόν, αφού βλέπω ότι και οι δυο «τσιγκλάτε» τον ΠαπαΣιμπλίσιους να σας πει «ιστορία», άντε, να σας πω…
Η αλήθεια είναι ότι με τα παπούτσια έχω μεγάλο κόλλημα! Δεν ξέρω πόσοι από εσάς όταν είσαστε παιδάκια κοιμόσασταν με τα καινούργια παπούτσια δίπλα σας, για να τα βλέπετε και να τα χαίρεστε, αλλά εγώ το έκανα... Και καμιά φορά το κάνω ακόμα!!!
Δεν μπορώ να πω ότι μεγάλωσα φτωχικά, αλλά την εποχή που ήμουν μικρός, δηλ. πριν από πολλάάάάάάάάάά χρόνια, για ένα νέο μοντέλο σε επώνυμο αθλητικό έπρεπε να πέσει ολόκληρος μηνιάτικος μισθός, πολλές φορές και παραπάνω… Σα να λέμε σήμερα 700-800 ευρώ και βάλε. Οπότε όπως καταλαβαίνετε ένα νέο ζευγάρι αθλητικά ήταν κάτι σαν την αγορά του αιώνα!
Και καθώς «έλιωνα» τότε άπειρες ώρες στο μπάσκετ (τα καλοκαίρια ιδιαίτερα πήγαινα πρωί και έφευγα βράδυ - με ένα μικρό διάλειμμα για φαΐ ) μαζί μου (δυστυχώς) έλιωναν πολύ γρήγορα και αυτά…
Έτσι έμαθα να τα σέβομαι ιδιαίτερα και να τα αγαπώ πραγματικά, με όλη μου την καρδιά, σαν να είναι μια ζωντανή ύπαρξη… Όταν τα έβλεπα να καταστρέφονται – ακόμα και σήμερα , μου σφίγγεται η καρδιά! Και δεν θέλω άλλα ίδια, θέλω ΑΥΤΑ, ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ!
(σ.σ. -Έχω πολύ σοβαρό πρόβλημα γιατρέ μου; χαχαχαχαχα).
Για να μην μακρηγορώ, νομίζω ότι έχετε καταλάβει πλέον την περίπτωσή μου...
Με το τένις λοιπόν …τα είδα όλα! Εάν τα παπούτσια του μπάσκετ «τρώγονταν» γρήγορα, τα τενιστικά – στα τραχιά σκληρά γήπεδα που συνήθως παίζω - τρώγονται κυριολεκτικά στο λεπτό!
Στην πολύ αρχή ξεκίνησα και εγώ (όπως ίσως οι περισσότεροι) με ότι «αθλητικό» είχα και τον πρώτο μήνα έστειλα γρήγορα-γρήγορα στα σκουπίδια δυο ζευγάρια! Ένα running acics και ένα μπασκετικό adidas, το οποίο έχω ακόμα στο υπόγειο και για το οποίο σας φυλάω (για κάποια άλλη φορά) ιστορία «έκπληξη» που θα λιώσετε στο γέλιο!!! – Θα έχει και φωτογραφίες, θα είναι δηλ. multimedia!!!! χαχαχαχα.
Οπότε, αποφάσισα να παίρνω ότι πιο σκληρό κυκλοφορεί. Στην πορεία, ανακάλυψα ότι τα σκληρά έχουν και το άλλο πλεονέκτημα που ανέφερα παραπάνω στον Σάκη (DJ). Ότι δηλαδή έχεις πολύ άμεση αντίδραση στις εκκινήσεις με αυτά. Τα φοράω πλέον και για μπάσκετ, με πραγματικά εντυπωσιακά αποτελέσματα!!!
Το μείον των σκληρών είναι ότι …είναι σκληρά! Δηλαδή, εάν παίζεις με αυτά 2,5 - 3 ώρες σερί, 2-3 φορές την εβδομάδα, έχεις πρόβλημα, σε πονάνε τα πέλματα. Αλλά προσωπικά δεν έχω πια τόσο ελεύθερο χρόνο. Οπότε με την πιο αραιή χρήση και με δυο ζευγάρια κάλτσες – μια κανονική και μια πιο λεπτή - είμαι ΟΚ!
Αυτή τη στιγμή παίζω με δυο ζευγάρια Nike (Nike, ακους Σάκη;;; Nike!).
Είναι αυτά:
Nike City Court VII
Μέτριο παπούτσι, μεσαίου βάρους, σχετικά οικονομικό, αλλά (δυστυχώς) με σχετικά γρήγορη και αυτό φθορά…
Η μεγάλη ανακάλυψη ήταν όμως αυτά!
Nike Multicourt 10
The Nike Multi Court 10 Men's Tennis Shoe is lightweight, flexible and designed specifically for versatility on the indoor courts with a Phylon midsole that offers cushioning with a great court feel. Combination leather and textile upper for a great fit with lateral support and Cageability. Forefoot flex grooves and pivot point for quick changes in direction. Full-length Phylon midsole for lightweight cushioning. TPU shank for support and stability.Rubber outsole for exceptional traction.
-Leather and Textile Upper
-Midsole Phylon
-Forefoot Flex Grooves
-TPU shank
-Rubber Outsole
Indoor shoes! Το μυστικό για καλύτερο tennis, ειδικά σε πολύ τραχιά γήπεδα!
Πως ξεκίνησα και την έψαξα για «εναλλακτικά» παπούτσια;
Για καιρό, στο τραχύ γήπεδο που παίζω συνήθως, με όλα τα αμιγώς τενιστικά παπούτσια είχα πρόβλημα στο σταμάτημα. Συγκεκριμένα όταν έτρεχα γρήγορα να προλάβω μια δύσκολη μακρινή μπαλιά και πήγαινα να σταματήσω (για να χτυπήσω τη μπάλα) τα παπούτσια «γράπωναν» στο δάπεδο έντονα και εγώ, με την φόρα που είχα, έφευγα προς τα μπροστά με το κεφάλι!!! Σαν απότομο φρενάρισμα χωρίς ζώνη ασφαλείας, ένα πράγμα….
Έψαχνα λοιπόν ένα παπούτσι που να «ΜΗΝ κρατάει» τόσο πολύ! Να είναι δηλαδή «πιο γλιστερό» και να σου δίνει και στο σκληρό γήπεδο την αίσθηση που έχει κάποιος όταν παίζει σε χώμα! Να φρενάρει δηλ. απαλά και σταδιακά. Ότι κάνει στα αυτοκίνητα το γνωστό ABS δηλαδή!
Αυτό το «απότομο φρενάρισμα» είναι και ο βασικός λόγος που καταπονούνται τα πόδια - και ειδικά τα γόνατα! - στα σκληρά γήπεδα και όχι ή ίδια η φύση του υλικού. Πολλές φορές μου έχει αναφέρει ο Γιάννης (ith) ότι προτιμάει το χώμα σε σχέση με τα hard court για την καταπόνηση που νιώθει στα «σκληρά» και πάντα είχα την απορία ποια είναι η ουσιαστική διαφορά τους από το «πετρόχωμα»… Προφανώς και είναι αυτή η «γλυστράδα», αφού και το βρεμένο-καραπατημένο χώμα μόνο μαλακό σαν επιφάνεια δεν το λες… Το ίδιο και σκληρότερο είναι, εάν μάλιστα το συγκρίνεις με κάποια «ψαγμένα», με ελαστικά υποστρώματα, σκληρά…
Επίσης λόγω της μειωμένης τριβής και η σόλα τους τρώγεται πολύ πιο αργά!
Παρόμοια «θαυματουργή» σόλα με τα Nike Multicourt – και ίσως λίγο μαλακότερο πάτημα, έχουν και τα Dunlop Indoor Mens Shoes, τα οποία προς το παρόν τα φοράω μόνο για βόλτα. Όταν τα φτύσουν τα άλλα, θα πάνε αυτά για τένις…
Να σημειώσω εδώ, ότι καθώς φοράω US 13 (EU 47.5) είναι εντελώς αδύνατο (για κάποιο άγνωστο σε ‘μένα λόγο) να βρω τενιστικό παπούτσι στην Ελλάδα. Μόνο μια φορά μου είχαν πει (τηλεφωνικά) από την Nike ότι υπήρχε ένα ζευγάρι, ούτε θυμάμαι τώρα σε ποια πόλη της Ελλάδας… Οπότε ως σήμερα παραγγέλνω αναγκαστικά πάντα από το εξωτερικό…
--
Κλείνοντας, με αφορμή το «μυθικό παπούτσι» που ανέφερε για να μου κάνει πλάκα ο Γιάννης, το Reebok Pump, να πω εδώ ότι δεν το απόκτησα ποτέ, μιας και έκανε κάτι παραπάνω από ένα μηνιάτικο, στα τέλη των μακρινών 80s… Τότε όμως για το μηνιάτικο δούλευα πλέον εγώ και πραγματικά πονούσε μια τέτοια αγορά...
Όμως την ίδια χρονιά (1989), εάν θυμάμαι καλά, πήρα τα πρώτα μου Nike Air Jordan, τα οποία είχαν περίπου τα μισά λεφτά από τα Reebok. Δούλευα σε μια διαφημιστική τότε και ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα να ανέβω τρέχοντας τα σκαλιά προς τον 2ο όροφο, φορώντας τα... Αντί για το 2ο σκαλί που υπολόγιζα, βρέθηκα μεταξύ 4ου και 5ου και πήγα να σκοτωθώ!!! Απίστευτη εκτόξευση! Δυστυχώς, όπως συμβαίνει ακόμα με τα AIR, ξεφούσκωσαν σχετικά γρήγορα...
Το πολυτιμότερό μου και το πιο αγαπημένο ως σήμερα (και προφανώς ever ) ήταν αυτό:
To Adidas Kareem Abdul Jabbar Hi-Top!
Όπως βλέπετε ΕΔΩ ΣΤΟ E-BAY, ακόμα και τρεις δεκαετίες μετά, χρειάζεσαι ακόμα χοντρό πακέτο για να το αποκτήσεις… Αυτό σημαίνει διαχρονική αξία!!!!
Ακούστε τώρα τρελή ιστορία με αυτά! Η φάση απλά δεν υπάρχει!!!!
Προειδοποιώ: Εάν στέκεστε καθίστε! Εάν τρώτε, σταματήστε!!
Αρχές ‘80. πάω γυμνάσιο τότε και τα συγκεκριμένα είναι μακράν το top μπασκετικό της εποχής! Adidas, Made in France ! Κάτι που εάν δεν το έχετε δείτε ως τώρα, δεν πρόκειται να το δείτε ποτέ στη ζωή σας! Ψήνω καιρό τους γονείς να μου το πάρουν και επιτέλους μια μέρα το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα! Πανέμορφα παπούτσια, από υπέροχο βελούδινο μπλε σουέτ! Yeahhh, real Blue Suede Shoes! – άραγε μήπως γι’ αυτά να μίλαγε ο «Βασιλιάς»;;;). Μου κάνουν λεκεδάκι και παθαίνω ταραχή! «You can burn my house, steal my car, drink my liquor from an old fruit jar... Well, you can do anything, but stay off of my blue suede shoes!» Είμαι με την οδοντόβουρτσα στη τσέπη, που λέει ο λόγος, να καθαρίζω επιτόπου! Τέλος πάντων, είμαι πραγματικά υπερήφανος για αυτά και για την μοναδικότητά τους - και κατ’ επέκταση για τη μοναδικότητά μου (σ.σ. άρε ψωνάρα!!!) - ώσπου μια μέρα που πηγαίνουμε εκδρομή στα πέριξ, είμαι μέσα στο αυτοκίνητο και όπως κοιτάω απέξω βλέπω κάτι μπλε (πολλά μπλε για την ακρίβεια) να ξεχωρίζει μέσ’ τα χωράφια! Τι να δω;;; Τρεις τύποι, όλοι με ίδια ολοκαίνουργια - και πανάκριβα! - Kareem-Abdul-Jabbar, είναι μέσα σε οργωμένο χωράφι και τσαπίζουν!!! Έλεος! Μου ήρθε να κατέβω κάτω και να τους @$$%&*@ !!! Τελικά αντ’ αυτού έπεσα απλά σε βαθιά κατάθλιψη… Εάν είναι δυνατόν!!! Προφανώς οι τύποι αξιοποίησαν τις αγροτικές επιδοτήσεις με αυτόν τον πάρα πολύ πρωτότυπο τρόπο! Για μπάσκετ δεν τους έκοψα... Για να μην πω ότι αυτούς θα είδε και ο Elvis και έπεσε να πεθάνει… χαχαχαχα . Τι να πω;;;
Τελικά αυτά τα «μαγικά» παπούτσια, τα κράτησα πολύ-πολύ καιρό! Δε μπορούσα να δεχθώ με τίποτα ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουν... Σαν νέος Dr. Frankenstein, θυμάμαι ότι έραβα και ξαναέραβα με μια σακοράφα και πετονιά το λάστιχο της σόλας με το σουέτ, όταν πλέον είχαν κοπεί από την καταπόνηση και είχαν ανοίξει μπροστά δείχνοντας ένα απαστράπτων φωτεινό χαμόγελο από τη λευκή κάλτσα!!!
Όσο για το υποδηματικό μου μέλλον;
Εάν κάποια στιγμή καταφέρω να βρω τη ρακέτα που ψάχνω, την Head Microgel Radical OS του Andre Agassi, σίγουρα – για μια ολοκληρωμένη εμφάνιση - θα πρέπει να συνοδευτεί και από το αντίστοιχο παπούτσι…
Το Nike Air Tech Challenge!
ΤΟ παπούτσι για αυθεντική ‘90s «τσιγκανέιρο» εμφάνιση!
Τύφλα να ‘χουν τα Ημισκούμπρια και τα Nike τα Cortez τους!
Btw, αυτά τα «επικά» sneakers επακυκλοφόρησαν το 2008, οπότε οι ελπίδες να βρεθούν είναι αρκετά μεγάλες!!!
Τι ‘πες Γιάννη;;;;
Live to Tell!
χαχαχαχαχα
Μάνο το multicourt δεν υπάρχει πουθενά για να το αγοράσεις και απ ότι βλέπω συστήνεται για volley. Ωραίο σχέδιο πάντως όπως και το Dunlop που είναι πιο λιτό. Ποια ήταν τα τελευταία αμιγώς τενιστικα που φόρεσες ;
Σε μπασκετικά πάντως επειδή ασχολούμαι χρόνια και έχω μούρλια αφού δοκίμασα τα πάντα κατέληξα στην σειρά του Lebron που είναι σα να πατάς σε μαξιλάρι και με προστατεύουν από την χρόνια πελματιαια απονεύρωση που είχα. Γιαυτο και σε τενιστικα μεταξύ Adidas και asics που έχω δοκιμάσει προτιμώ τα δευτερα με το gel κάνει την διαφορά. Θα ήθελα να δοκιμάσω και τα ballistec του αγαπημένου σου nadal :P
Υ.Γ. 90es θυμάμαι τα πιο ακριβά μπασκετικά (air Jordan xi) δεν ξεπερνούσαν τις 120χ.δ.
.
DJ, τα Nike Multicourt 10 τα πήρα από το SportsDirect το καλοκαίρι.
Υπήρχαν μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, τώρα βλέπω ότι τελείωσαν.
Αντίστοιχο παπούτσι σε Acics είναι το Gel-Blade 3 και το Gel-Blade 4.
Όλα τα παπούτσια αυτά - και τα Nike Multicourt - είναι κατάλληλα για ΟΛΑ τα αθλήματα που
χρειάζεται γρήγορη αλλαγή κατεύθυνσης προς το πλάι, δηλ. Handball, Volley, Squash, Tennis, κλπ
Τελευταία καθαρά τενιστικά, τα έγραψα, τα Nike City Court VII, αλλά πλέον θα παίρνω μόνο multi-shoes...
Πολύ πιο ελαφριά και με αντίστοιχη αντοχή...
Καλά θυμάσαι! Αλλά και εγώ όμως αυτό είπα. 120 χιλιάδες δραχμές = ο βασικός ΜΗΝΙΑΙΟΣ μισθός το 1995...
Όσο για τα Reebok Pump του ’89, δεν είχε σχέση η τιμή τους με τα, έτσι κι αλλιώς ακριβά, Nike Air… Ήταν σχεδόν διπλάσια!
Σε παραπέμπω σε σχετικά πρόσφατη (2009) συνέντευξη του σχεδιαστή τους:
REEBOK PUMP DESIGNER – PAUL LITCHFIELD
Ερώτηση: Why did they cost $170? This is 20 years ago so…
Yeah no kidding. Basketball shoes at the time were costing about $100, and when you included the Pump, it went up to $170 because it was a whole new technology threshold. I think that’s why there was such trepidation. We had the right balance of value and interactiveness and you had to aspire to go get it! You had to beg your mum and dad or work quite hard to get that extra money. When you bought a pair of Pumps, you were pretty much the cat’s ass at the time.
Με το βασικό μισθό στην Ελλάδα το 1989 στις 70.000 δρχ. τα Pump κόστιζαν εδώ – απ’ όσο θυμάμαι - 2 μηνιάτικα χαλαρά… :mad:
Btw, συμπλήρωσα παραπάνω την εμπειρία μου από τα πρώτα μου Nike Air. Εμβληματικό παπούτσι!
Άλλες εποχές φίλε... Τις έχουμε ξεχάσει τώρα που νομίζουμε ότι ζούμε σε κρίση...
Εσείς οι μικρότεροι δεν τις ζήσατε ποτέ - και εύχομαι να είναι πάντα έτσι!
Χρησιμοποιώ σε σκληρή επιφάνεια την clay έκδοση των gel res. 6 και μου δίνει την αίσθηση ότι είναι γενικότερα πιο "γλιστερό". Χωρίς να γνωρίζω αν τα χωμάτινα είναι σχεδιασμένα για περισσότερο κράτημα λόγο επιφάνειας μου φαίνονται πιο ομαλά στο σταμάτημα και χωρίς να γίνονται επικίνδυνα στο σκληρό. Μου βγάζει μια αίσθηση ότι χαϊδεύω το έδαφος. Δεν ξέρω αν με πιάνεις παπάsimpl (:P) αλλά μήπως είναι αυτός ο συνδυασμός που θα έπρεπε να τεσταρεις σε τενιστικα ;
Τα Barricade ήταν σκληρά έως και την έκδοση 7, ενώ τα περσινά ήταν σημαντικά πιο μαλακά (8 και 8+).
Φέτος τα Barricade 2015 είναι πραγματικά εξαιρετικά, αφού συνδυάζουν σταθερότητα, ανθεκτικότητα και άνεση!
Μάνο respect για το ποστ, δεν θελω να το σχολιάσω και να το αποπροσανατολίσω. Συνοπτικά (γιατι σε λιγο αρχίζει το ματς):
1. Οι εποχές εκείνες ήταν διαφορετικές σε όλους τους τομείς! Το μπασκετ και η αντιστοιχη βιομηχανία αθλητικών ειδών έφερε διάφορες επαναστάσεις, γλώσσες που φουσκώνουν, αεροσολες κτλ κτλ. Γενικα το μπασκετ τέλη 80 αρχές 90 πέρασε σε άλλο level. Όσοι έβλεπαν (ποσο μάλλον αν έπαιζαν κιολας) μπασκετ είχαν ονειρευτεί και ξοδεψει γονεις ή ξοδευτηκαν για τα τότε παπούτσια. Χαρακτηριστικά εγώ θυμάμαι (γεννημενος το 1985) οτι αυτά που ήθελα δεν έβγαιναν στο νουμερο μου( <36) και ετυχε να αναγκαστούν ναμου παρουν παπουτσι μεγαλυτερο γιατι μ αρεσε τοσο πολυ. Tα εικονιζόμενα απλα να σας πω οτι εμένα μου τα έφερε τότε ο Άγιος Βασίλης !!
Συνημμένο Αρχείο 1425
2. Αυτο με το γόνατο με βρίσκει σύμφωνο 100%. To πολύ καλό grip στα hard courts ειναι αυτο που καταπονεί το γόνατο... ειδικά σε αυτους που έχουν συνηθίσει το sliding. Η κοπέλα μου έπαιζε σε σκληρό nike indoor, δεν ειναι σε θέση να γλιστρήσει αλλά γενικά δεν είχε πρόβλημα με την πρόσφυση.
3. Επι του θέματος, τα NIKE imo έχουν ένα τρομερό μαρκετιν αλλά στα παπουτσια άλλες εταιρείες εχουν καλυτερο vfm και γενικότερα καλύτερα παπούτσια. Τα μονο που είχα ηταν τα air cage advantage που δεν εμεινα ικανοποιημένος (2 ζευγάρια). Γενικά ειναι σκληρά και βαριά αλλά έχουν καλή αντοχή. Ακομα και στα running υπάρχουν καλυτερα.