Από τη στιγμή που για να κάνει αγωνιστικό τένις ένα παιδί (10-12-14) στην Ελλάδα χρειάζονται τουλάχιστον 3000 ευρώ το χρόνο (προπονήσεις και ταξίδια) είναι προφανές ότι το 90% των παιδιών που μπαίνουν στα κυρίως ταμπλό των εθνικών πρωταθλημάτων Ε1 και Ε2 δεν τα καταφέρνουν επειδή διαθέτουν τα αθλητικά προσόντα που απαιτούνται για να παίξεις τένις υψηλού επιπέδου αλλά απλώς επειδή οι γονείς τους έχουν χρόνο να αφιερώσουν και την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν. Εφόσον το αγωνιστικό τένις στην Ελλάδα έχει τόσο μικρή αριθμητική βάση και - επομένως - τόσο χαμηλό επίπεδο, δεν υπάρχει λόγος να τσακώνεστε. Το αγωνιστικό τένις στα junior είναι απλώς ένας χαρούμενος περιοδεύων θίασος που σίγουρα προσφέρει πολλά πράγματα στα παιδιά (σωματική άσκηση, κοινωνικότητα, κλπ) αλλά δεν μπορεί να οδηγεί σε διεθνείς διακρίσεις. Ετσι κι αλλιώς το αν ένα παιδί έχει δυνατότητες δεν μπορεί να το κρίνει αμερόληπτα ο γονιός και δεν πρέπει να το κρίνει ο προπονητής (που έχει οικονομικό συμφέρον).
Οσο για τη διαιτησία, ας μάθουμε τα παιδιά να παίζουν τίμια και ας τα αφήσουμε να τα βρουν μόνα τους. Αν βάλουμε διαιτητές, μ'αυτούς θα ασχολούμαστε και όχι με τους παίκτες (όπως στο ποδόσφαιρο).